ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΡΩΝΕΙ

Ο Ανδρέας Νεφελούδης, γ.γ. του Υπουργείου Εργασίας, κατ' αυτόν τον τρόπο επέλεξε να σχολιάσει τη συγκέντρωση που αναμένεται να πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 15 Ιουνίου στο Σύνταγμα, που έχει διοργανωθεί μέσω του Facebook και έχει στηριχτεί από πλήθος πολιτών.

Η αυτούσια παράθεση των λεγομένων του καλύπτει σε πολύ μεγάλο εύρος τα όσα θα χρειαζόταν να γραφούν και ν' αναλυθούν, συνεπώς, απ' αυτή την άποψη, μας κάνει μια μικρή χάρη και μας γλιτώνει από τον έξτρα κόπο.

Από την άλλη, ωστόσο, κοιτάζοντας την περίπτωση αυτή με την ελάχιστη δυνατή σοβαρότητα, αναδύονται και πάλι τα γνωστά φαντάσματα, που σκοπό ύπαρξης έχουν μόνον εφόσον διαχωρίζουν, κατηγοριοποιούν, ταξινομούν και, τελικώς, θέτουν ένα μέρος της κοινωνίας απέναντι στο άλλο και με "εχθρικές" διαθέσεις, αντί δίπλα το ένα στο άλλο και με μια, λιγοστή έστω, διάθεση διαλόγους, συνεννόησης και συνεργασίας.

Είναι, άραγε, το θέμα να μείνει κανείς σε αυτά καθεαυτά τα λεγόμενα του Γενικού Γραμματέα; Αξίζει ν' αναλύσει, κάποιος, γραμμή γραμμή το κειμενάκι του Νεφελούδη και να του δώσει και μακράν περισσότερη αξία απ' όσο, κατά την άποψή μου, του αρμόζει; Θα έλεγα όχι.

Όμως, είναι τρομακτικά αναγκαίο ν' αναλυθεί όλο το υπόβαθρο στο οποίο στηρίζεται η ευκολία με την οποία εκφέρονται απόψεις. μ' αυτό το ύφος και περιεχόμενο, αλλά, βεβαίως, και η τεράστια απήχηση και αναπαραγωγή από πλευράς του κόσμου - του δέκτη του μηνύματος. 

Διότι αν μία τέτοια συμπεριφορά ή αντίδραση από τη μεριά ενός γ.γ. Υπουργείου είναι μία φορά ανησυχητική, τότε η ταχύτητα με την οποία ο κόσμος, αντί να πετάξει από πάνω του τη νοοτροπία τέτοιων προσεγγίσεων, τρέχει να διαλέξει στρατόπεδο, πρέπει να μας ανησυχήσει πολύ περισσότερο. 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση